Zo'n anderhalf jaar woonde ik met mijn ouders in een flat in Geldrop, maar toen tien maanden na mijn geboorte mijn broertje Robbie ter wereld kwam werd het huis al gauw te klein. Ruim twintig jaar later worden de meeste ruimtes waarin Robbie aanwezig is nog steeds als te klein ervaren, maar dat natuurlijk geheel terzijde. We verhuisden naar een net rijtjeshuis waar we het wel een jaar of 5 uitgehouden hebben, twee deuren naast opa en oma van moeders kant. In 1985 kwam er nog een derde schreeuwerd bij, ons Renate, 't meiske.

We schrijven 1989 als we verhuizen naar het noorden van de mooie stad Helmond, waar ik dus echt opgegroeid ben voor mijn gevoel. Mooie tijd, met veel leeftijdsgenootjes in de wijk. Mijn passie voor voetbal ontstond hier en ik heb weinig andere dingen gedaan in die tijd van '89 tot '97. Goed, mijn basisschool afgerond en wat jaartjes op de Havo gezeten van het Dr. Knippenbergcollege.

In 1997 werd het belachelijke idee geboren om te verhuizen naar het koude Denemarken. Een absoluut debacle en een smet op de eerste twintig jaar van mijn leven. Na een jaar keerden we dan ook weer terug, dit keer weer naar Geldrop. De oplettende lezer merkt op: we leken wel zigeuners, zoals wij rondgetrokken hebben. In Geldrop de Havo afgemaakt op het Strabrecht College. In 1999 overleed mijn moeder. Klotetijd natuurlijk.

Na de havo, als achttienjarige, lekker snel teruggevlucht naar Helmond. Mijn hele leven wilde ik basisschoolleraar worden dus ik koos voor de Pabo. Daar kwam ik snel op terug. Rotkinderen. Steeds meer werd voor mij duidelijk dat ik iets wilde doen met (nieuwe) media, naast voetbal een andere passie van mij. Ik koos impulsief voor een opleiding in Rotterdam, lekker in een mooi pand naast de Maas. In vier jaar tijd netjes mijn studie afgerond, Communicatie en Media. Rotopleiding, slechte organisatie, maar ik heb er het beste van gemaakt. Verantwoordelijke functies gehad in een talkshow en een magazine, en wereldstages gehad bij Eyeworks (De Grootste Nederlander) en Blue Circle (Barend en van Dorp). Niet iedereen kan zeggen dat ie met Wouter Bos door Den Haag heeft gelopen met een camera, dat ie in het huis van wijlen Pim Fortuyn elke kamer heeft mogen bezoeken met de filmcrew, dat ie met de creme de la creme van de Nederlandse politiek, sport en showbizness heeft mogen communiceren. Als klap op de vuurpijl mocht ik afstuderen bij mijn favoriete programma aller tijden, Peter R. de Vries Misdaadverslaggever. Mooie eindcijfers gehad.

Ben tussendoor ook nog helemaal in mijn eentje een week naar New York geweest, waarbij we aankomen bij mijn derde passie. New York, wat een wereldstad, ik kan er geen genoeg van krijgen. Ik weet er behoorlijk veel van door alle boeken die ik heb gelezen, en heb in die zeven dagen in Amerika alle boeiende plekken bezocht. Ik kan niet wachten om terug te keren in de Capital of the World. Ik word er gemist, fluistert men.

Geloof dat ik nu wel alles besproken heb...

Groeten! test